Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 04-07-2022

Imperatief

betekenis & definitie

(Latijn: imperativus) of gebiedende wijs van een werkwoord is die vorm, waardoor een bevel uitgesproken wordt. Het aantal personen dat de imperatief telt, is verschillend naar gelang van de taal in kwestie.

Het Nederlands bezit een tweede persoon enkelvoud en meervoud, waarvan die voor het meervoud, buiten het miliraire commando „geeft acht”, alleen in de schrijftaal voorkomt. De imperatief is niet de enige vorm waarmee men een bevel te kennen geeft: ook de infinitief (bijv.: Lópen jongens!) en een bijwoord (bijv. Weg jij!) verrichten soms die dienst.

< >