Oostenrijks schrijver (Boedapest 30 Dec. 1878), studeerde te Wenen filosofie, psychologie en zoölogie; in igo6 promoveerde hij. Tijdens Wereldoorlog I was hij leider van een Oostenrijks gevangenenkamp.
Daarna vestigde hij zich te Tübingen en woonde sedert 1931 te Solln bij München. Eng zijn in hem de dichter en de denker verbonden. Hij gaat uit van het natuurwetenschappelijk denken, doorziet echter al spoedig de hybris der hierop gegronde wereldbeschouwing. Ten slotte komt hij tot een pantheïsme, waarin voor het Ik slechts plaats is als een metaphysisch begrip. Hij kent dus aan de persoonlijkheid slechts een beperkte betekenis toe en meent, dat het individuele leven als een functie-exponent van het bovenindividuele moet worden beschouwd. Hij was een van de meest vooraanstaande auteurs van het nationaalsocialistische Duitsland. De grondslagen van zijn wereldbeschouwing heeft hij neergelegd in zijn Bauhütte, van zijn zuiver letterkundige werken zijn de drie Paracelsus-romans het bekendst geworden.Bibl. (voorn. werken): Amor Dei (1908); Meister Joachim Pausewang (1910); Montsalwasch (1912); Die Kindheit des Paracelsus (1917); Das Gestirn des Paracelsus (1922); Die Bauhütte, Elemente einer Metaphysik (1925); Das dritte Reich des Paracelsus (1926); Das Lächeln der Penaten (1927); Lyrisches Brevier (1928); Die Brücke (drama, 1929); Karlsbader Novelle (1929); Jagt ihn, ein Mensch! (drama, 1930); Das Gesetz in dir (drama, 1931); Unser Befreiungskampf und die deutsche Dichtkunst (1932); Weihnachtsgeschichten (1932); Die Begegnung auf dem Riesengebirge (nov., 1932); Der Lebensstand der geistig Schaffenden und das neue Deutschland (1934). Gesammelte Werke (8 dln, 1939/’40); Vox humana (ged., 1940).
Lit.: G. Wandrey, K. der Dichter und der Philosoph (1933); Idem, K. und das neue Deutschland (1934); A. Soergel, Dichtung und Dichter der Zeit. Dritte Folge. Dichter aus deutschem Volkstum (1934), bk- 73 en vlgg.; E. H. Reclam, Die Gestalt des Paracelsus in der Dichtung (1938); H. Gumbel, K. (1938).
