voluit: Ernst Ludwig Freiherr von Wolzogen und Neuhaus, Duits schrijver (Breslau 23 Apr. 1855 - München 30 Aug. 1934), studeerde Duitse letterkunde, wijsbegeerte en kunstgeschiedenis. Hij heeft zich vooral doen kennen als luchtig verteller, dikwijls humoristisch en vol satire; aanhanger van de naturalistische richting, waarvan hij de uitersten wist te vermijden.
In 1901 stichtte hij te Berlijn een cabaret, het zgn. Ueberbrettl, waarmede hij talrijke tournées ondernam.Bibl.: Die Kinder der Exzellenz (roman, 1888); Die tolle Komtess (roman, 1889); Erlebtes, Erlauschtes und Erlogenes (1892); Die Entgleisten (1894); Fahnenflucht (1894); Geschichten von lieben süszen Mädeln (1897); Der Kraftmayr (1897); Das dritte Geschlecht (1899; 150ste druk, 1903); Die arme Sünderin (1901). Dramatisch: Das Lumpengesindel (1892); Ein unbeschriebenes Blatt (1896). Der Bastard (1903); König Karl (1913); Fausti Himmelfahrt (1924). Operateksten: Feuersnot (1902, muziek van R. Strauss); Die bösen Buben von Sevilla (1903); Die Bäder von Lucca (1903). Verse aus meinem Leben (1907); Gesamtausgabe ausgewählter Werke (6 dln, 1923 e.v.).
Lit,: O. H. Brandt, E. v. W., in: Die schöne Lit., Jg.29 (1928), met lit.opg.
