Oostenrijks staatsman (Wenen 24 Febr. 1833-Nalzov, Bohemen, 29 Nov. 1895), stamde uit een oorspronkelijk Iers, adellijk geslacht, bekleedde van 1867 tot 1871 verschillende malen een ministerpost, was daarna stadhouder van Tirol tot 1879, en vervolgens van 1879 tot ’93 minister-president. Hij hoorde tot de conservatieve partij en was voorstander van concessies aan de politieke en nationale wensen der Tsjechen, waartegen de Duitsliberalen scherp opponeerden.
Hij bereikte dat de Tsjechen weer in de Rijksraad terugkeerden en onder zijn regering kwam o.a. de inrichting van een volledige Tsjechische afdeling der Praagse universiteit tot stand. Inzake de regeling van de rechten der Tsjechische taal bij bestuur en rechtspraak in Bohemen kwam men tot een compromis, dat de Oudtsjechische partij aanvaardde, maar de Jong-Tsjechen verwierpen. Dezen behaalden daarop bij de verkiezingen een grote overwinning (1891) (z Bohemen, geschiedenis). Daarmee brokkelde de meerderheid van clericalen en Slaven, waarop Taaffe’s regering steunde, af. Door een voorstel tot democratische kiesrechthervorming kreeg hij ook conservatieven tegen zich en moest aftreden (1893).Bibl.: Polit. Nachlass des Grafen v. T., hrsg. v. A. Skedl (1922).
