bekend als L’Abbé Dubos, Frans historicus en diplomaat (Beauvais 1670 - Parijs 23 Mrt 1742), studeerde theologie en werd tot priester gewijd. Verbonden aan het ministerie van Buitenlandse Zaken, werd hij belast met talrijke zendingen naar Duitsland, Italië, Engeland.
Hij was ook betrokken bij de geheime vredesonderhandelingen te Geertruidenberg ter beëindiging van de Spaanse Successieoorlog. Sedert 1722 was hij secretaris van de Académie Française. Van zijn werken noemen we in de eerste plaats zijn Réflexions Critiques sur la poésie et la peinture (1719). Geholpen door zijn historische studie en zijn vele reizen, bestudeerde hij hierin systematisch de invloed van het klimaat op de geestelijke vermogens van de mens. Door deze theorie, later door Montesquieu, Stendhal, Taine verbreid en verdedigd, werd l’Abbé Dubos een vernieuwer van de literaire critiek in de 18de eeuw. Vooral tegenover Boulainvilliers vertegenwoordigt Dubos in zijn Histoire Critique een in de Franse historiografie zeer belangrijke richting die aan de Romeinse elementen in het oudste Frankrijk overwegende invloed toeschrijft; een opvatting later door Fustel de Coulanges weer opgevat en grondig uitgewerkt. Hij liet tevens een zeer waardevolle correspondentie na.Bibl.: Histoire des quatre Gordiens ( 1695); Histoire de la Ligue de Cambrai (1709); Histoire critique de l’établissement de la Monarchie française dans les Gaules (3 t. 1734-1742); Projet de la Nouvelle Collection des historiens de France (1737).
Lit.: M. Braunschvig, L’Abbé du B., rénovateur de la critique au XVIIIe siècle (1904); A. Lombard, L’Abbé du B., un initiateur de la pensée moderne (Paris 1913); A. Lombard, La Correspondance de l’Abbé du B. (1913); R. Wiarda, Taine-Stendhal-L’Abbé du B., in Neophilologus, dl XV, 1929; P. Hazard, La Crise de la conscience européenne, t. III, Notes et Référence (1935). F. Meinecke, Die Entstehung des Historismus, dl I (1936); Armin Hajman Koller, The abbé D.: His Advocacy of the Theory of climate: a prosecutor of J. G. Heider (1937).
