is een paardenziekte, veroorzaakt door Streptococcus equi. Het is een ontsteking van de slijmvliezen van de voorste luchtwegen. De bijbehorende lymphklieren, gelegen in de keelgangstreek, worden spoedig pijnlijk en zwellen, waarna meestal verettering, met doorbraak naar buiten, volgt.
De voornaamste verschijnselen zijn: koorts, hoesten, neusuitvloeiing en klierzwelling. De gevallen met duidelijke aandoening van keelgangs-lymphklieren noemen de boeren vaak kooier droes.Afwijkende ziektebeelden zijn:
a. de verslagen droes die nog al eens bij veulens voorkomt; men bedoelt hiermede de ernstige gevallen waarbij van de voorste luchtwegen uit het hele lichaam geïnfecteerd wordt, zodat soms abscessen ontstaan in allerlei organen (bijv. in de hersenen); in dergelijke gevallen is de naam „goedaardige ’’droes wel geheel misplaatst;
b. ook de dekdroes is een gevaarlijke ziekte; hij openbaart zich bij de merrie enkele dagen na de dekking als de hengst besmet was. Een weinig zieke of nog niet volledig herstelde hengst kan, door de merrie voor de dekking te besnuffelen, met zijn neus de smetstof overbrengen op de uitwendige geslachtsdelen. Enkele dagen na de dekking ontstaan zwellingen om anus en geslachtsdelen welke zeer uitgebreid kunnen worden; er ontwikkelen zich vaak vele grote abscessen die naar buiten, doch soms ook naar de buikholte toe, doorbreken.
De droes is zeer besmettelijk voor paarden; voor andere diersoorten en de mens is de ziekte ongevaarlijk.
Specifiek antiserum leidt tot resultaten, mits bij de allereerste verschijnselen van de ziekte ingespoten; is er reeds ettervorming dan is symptomatische en chirurgische behandeling te verkiezen. Een medicamenteuze behandeling faalt dikwijls.
Na herstel en ook na herstel van andere met ettering gepaard gaande ziekten bij het paard ziet men nogal eens ontstaan de petechiale koorts (= petechiale typhus = morbus maculosus equorum). Dit is geen besmettelijke ziekte doch meer een vorm van anaphylaxie (zie allergie), waarschijnlijk veroorzaakt door resorptie van etterige ontstekingsproducten. Een dergelijk paard kan vele aanvallen met tussenpozen krijgen; er ontstaan dan zwellingen vooral van het hoofd en pleksgewijze over het lichaam. Daar meestal goedaardige droes vooraf is gegaan dient men wel grote doses droesserum toe; soms met, soms zonder veel resultaat.
PROF. DR JAC. JANSEN
