Vlaams Katholiek leider en letterkundige (Dendermonde 25 Mrt 1881 - 27 Dec. 1925), studeerde rechten te Leuven en stond spoedig aan het hoofd der studentenbeweging in de gouw Oost-Vlaanderen. In Aug. 1898 stichtte hij het tijdschrift Jong Dietschland als orgaan der letterkundige jongeren.
Onder pseudoniem Godfried Hermans publiceerde hij verzen en letterkundige bijdragen, die in 1900 en in 1907 werden gebundeld. Sedert 1901 als advocaat in zijn geboortestad gevestigd, gaf hij enkele rechtskundige werken uit. Als theoreticus der Vlaamse Beweging genoot hij groot aanzien. Tijdens Wereldoorlog I aanvaardde hij (1916) een leerstoel in de faculteit der rechten van de vervlaamste universiteit te Gent. Uit dien hoofde werd hij, na de vrede, tot 10 jaar hechtenis veroordeeld maar in 1921 in vrijheid gesteld. Lichamelijk verzwakt, publiceerde hij nadien nog slechts een aantal bijdragen in Vlaamse tijdschriften.Bibl.: Verzameld werk (7 dln, Thielt 1922-’33). Volledige lijst zijner werken in: Boekengids (Dec. 1925).
