is in de vestingbouw de aanduiding voor het zaagvormig of getand beloop van het tracé van een vestingwal (zie schets). Dit tracé werd reeds in 1589 door Daniël Speckle aanbevolen voor een betere bestrijking met geweervuur van de bedekte weg en het daarvoor gelegen Crémaillère-tracé glacis.
Toen in de 18de eeuw de vooruitgang van de artillerie een betere dekking tegen enfilerend- of zgn. ricochetvuur nodig maakte, werd bedoeld tracé gecombineerd met de aanleg van traversen en bonnetten. Zo werd het o.m. in het begin van de 19de eeuw toegepast bij de vestingwerken volgens het Nieuw-Pruisische stelsel, ook in Nederland door Krayenhoff gebouwd (fort Willem I bij Maastricht) en later door Brialmont bij de door hem ontworpen forten van Antwerpen. Vestingliniën zijn o.a. in de 18de eeuw naar dit tracé gemaakt als zgn. liniën met crémaillèren.
