of Bibliotheca corvina, genaamd naar haar stichter Matthias Hunyadi, bijgenaamd Corvinus (1440-1490), koning van Hongarije, was een der rijkste bibliotheken in de 15de eeuw. De omvang van haar verzameling van handschriften werd herhaaldelijk overdreven: niet 50 000 boekdelen, zoals soms beweerd wordt, maar ongeveer 1000 boekdelen zouden er in voorhanden geweest zijn.
Deze boekdelen waren meer belangwekkend om hun banden en illustraties dan om hun inhoud. De aangroei van deze bibliotheek dateert vnl. van 1476, toen Corvinus Beatrix van Aragon huwde. Schenkingen en oorlogsbuit vulden deze verzameling steeds verder aan. Copiïsten werden te werk gesteld, o.a. te Florence (30 geregeld, naar men beweert) en geleerden naar alle hoeken van Europa gezonden om handschriften op te sporen.
Na de dood van Corvinus (1490) werd de bibliotheek verwaarloosd, haar verzamelingen verspreid en zelfs gedeeltelijk vernield. Zijn weduwe bracht een stel handschriften met zich naar Napels, haar vaderstad, terug (1501). Na de inneming van Buda werd een deel der verzameling naar Constantinopel weggesleept. Enkele van deze handschriften werden in de loop van de 19de eeuw aan Oostenrijk-Hongarije afgestaan.
Boekdelen uit de Corvina collecties worden thans nog in 36 Europese bibliotheken bewaard.PROF. DR J. F. VANDERHEYDEN
Lit.: A. de Hevesy, La Bibliothèque du roi Matthias Corvin (Paris 1923); G. Schuetz, Bibl. Corvina, in: Library Quarterly IV (1934), p. 552-563; W. Weinberger, Die Bibl.
Corvina, in: Sitzungsber. d. Wiener Ak. d. Wiss., Phil.-hist. KI.
CLIX (1908) p. 1-85.
