Frans radicaal-socialistisch politicus (Parijs 1 Febr. 1885), wiens familie, afkomstig uit Savoye, reeds vóór hem meer figuren voortbracht, die in de Franse politiek een zekere betekenis hebben gehad. Chautemps vestigde zich als advocaat te Parijs, later te Tours.
In 1919 werd hij gedeputeerde voor Indre-et-Loire. In het kabinet, in 1924 door Herriot gevormd, trad hij voor het eerst als minister van Binnenlandse Zaken op, een functie, die hij in de jaren twintig en dertig nog in vele andere Franse kabinetten vervulde. In 1930 vormde hij zelf een kabinet, dat echter slechts vier dagen in leven bleef. In Nov. 1933 werd hij wederom premier, tot Jan. 1934, toen hij in verband met de Staviskyaffaire, die ook zijn zwager Pressard had gecompromitteerd, voor de druk van de openbare mening moest wijken.
In het kabinet-Blum (1936’37) was hij matigend minister van staat en toen dit kabinet heenging, viel het premierschap weer hem ten deel. Zijn kabinet omvatte eerst radicaal-socialisten en socialisten, in Jan. 1938 vormdehij er echter een zonder de laatsten, dat tot Mrt 1938 bleef bestaan. Daarna fungeerde hij in de volgende kabinetten van Daladier, Reynaud en Pétain.Chautemps was één der belangrijkste invloeden achter Frankrijks capitulatie. Na de ineenstorting ging hij echter naar Noord-Afrika, vanwaar hij via Lissabon met een zgn. missie naar Zuid-Amerika vertrok. In Dec. 1940 kwam hij in New York aan. Hij bleef te Washington, waar hij in Apr. 1943 met de bekende Franse journalisten Pertinax en madame Tabouis een „republikeins comité” oprichtte, dat waarschijnlijk als tegenzet tegen generaal de Gaulle was bedoeld.
In 1944 werd hij uit de radicaal-socialistische partij gestoten. In Mrt 1947 werd hij bij verstek veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, nationale degradatie en confiscatie van zijn bezittingen.
j. R. EVENHUIS.
