markies de, Frans generaal (kasteel Cluzel, Auvergne, 1739 - Londen 1800), onderscheidde zich in de Zevenjarige en de Amerikaanse Vrijheidsoorlog. In 1790 was hij opperbevelhebber van het Maas- en Moezelleger en dempte als zodanig op 31 Aug. een oproer van Zwitserse huursoldaten, het regiment Suisses-de-Châteauvieux, dat dienst geweigerd had, omdat de achterstallige soldij niet uitbetaald werd.
Door Lodewijk XVI uit dankbaarheid tot maarschalk van Frankrijk benoemd, antwoordde hij, dat hij op deze trieste wijze die onderscheiding niet wilde verdienen.Nu ging hij een politieke rol spelen. Voor de linkerzijde was hij een „onderdrukker des volks” geworden, voor de gematigde bourgeoisie „een handhaver der orde”, voor de reactionnairen een instrument, waarvan zij zich dachten te bedienen voor het herstel van het „ancien régime”. Vandaar dat men het volgend jaar, toen aan het hof plannen beraamd werden, om de koninklijke familie uit Parijs te doen uitwijken, besloot, die vlucht te richten naar Metz, waar Bouillé commandeerde. Van daar uit zou de koning dan zijn wil dicteren aan de vergadering. Maar de vlucht mislukte, Bouillé week naar het buitenland, nam eerst dienst in Zweden en schreef later te Londen zijn: Mémoires sur la Révolution française.
