stichter van het Leger des Heils (Nottingham io Apr. 1829 - Hadley Wood 20 Aug. 1912), werd in 1854 prediker bij de Nieuw-Methodistische gemeente. Toen zijn evangelisatie-arbeid verzet ontmoette bij de kerkelijke overheid, besloot hij zijn arbeidsveld te verplaatsen van de provincie naar Londen, waar de geestelijke en zedelijke ontaarding der massa zulk een diepe indruk op hem maakte, dat hij zich met zijn vrouw en kinderen aan haar redding wijdde en in het East End ging prediken, in zalen, zowel als in de openlucht.
Voor de ontwikkeling van deze arbeid tot „Oost-Londense Zending” en later in 1869 tot „Christelijke Zending” en ten slotte in 1878 tot het „Leger des Heils” als wereld-organisatie, zie Leger des Heils. Tot zijn bekendste publicaties behoort: In Darkest England, and the Way Out (1890).In 1890 overleed zijn vrouw, Catherine Booth, die ontegenzeglijk een zeer grote invloed op zijn leven en werken heeft gehad. Van die tijd af dateren zijn bekende wereldreizen, waarbij hij in persoon de arbeid van het Leger des Heils in al de vijf werelddelen in ogenschouw nam. In 1905 ontving hij het ereburgerschap van de City of London. In 1907 verleende de universiteit te Oxford hem de doctorsgraad „honoris causa”.
Lit.: Railton, General B. (1912); H. Begbie, Life of W. B. (2 dln 1920; Ned. vert., Leiden); W. H. Nelson, General W. B. (1929); W.
Booth, In Engelands donkerste wildernissen en de weg ter ontkoming; vertaald door C. S. Adama van Scheltema (Amsterdam 1891); St. John Ervine, God’s Soldier: General W. B., 2 vols. (1934); Generaal Booth, zijn leven en werken, door Hulda Friederichs e.a. (Amsterdam 1912); J. H.
Gunning J. Hzn., W. B., een strijder Gods (1936).