is het meest naar het N. uitstekende schiereiland aan het oostelijk uiteinde der noordkust van Noord-Amerika. Het staat door de landengte van Boothia met het vasteland in verbinding en strekt zich uit tot 72° N.Br.
In het O. is het door de Golf van Boothia gescheiden van het Cockburneiland en het schiereiland Melville, in het N. door de Bellotstraat van het eiland Noord-Somerset, in het N.W. door de Franklinstraat van het Prins van Walesland en in het Z.W. door de Rossstraat van het King Williamsland. Er heerst een gemiddelde jaarlijkse temperatuur van -15 gr. C. Dit schiereiland werd in 1831 door John Ross ontdekt. Hij noemde het naar sir Felix Booth, die de kosten van deze ontdekkingsreis betaalde, en vond er met zijn neef James Ross aan de westkust, nabij kaap Adelaïde, de magnetische pool, op 70°5'17" N.Br. en 96°46'45" W.L.v.Gr. In 1846 werd het schiereiland nauwkeuriger onderzocht door Rae.
Op 17 Juni 1902 stak kapitein Amundsen in zee, om de ligging van de magnetische pool opnieuw vast te stellen. Hij bereikte zonder ongevallen Boothia Felix, volvoerde er zijn taak en slaagde er in, op 5 Dec. 1905 door de Beringstraat Eagle in Alaska te bereiken, zodat hij de eerste is, die de reis rondom Noord-Amerika (Noordwestpassage) per schip heeft volbracht.
