is in Engeland iedere oude stad, welke vanouds stadsrechten bezat, bestuursmiddelpunt was en meestal tegelijk bisschopszetel (kathedraalstad dus). Het heeft ongeveer dezelfde betekenis als het Franse cité. In deze zin kent Londen twee cities, nl.
Westminster en Londen. City heeft ook een stedebouwkundige betekenis gekregen, welke haar ontstaan dankt aan de situatie te Londen, waar de oudste kern rondom de St Pauls-kathedraal „the City” heet. Dit is meer en meer de zakenwijk (winkels, banken, kantoren) der wereldstad geworden, met weinig eigen bewoners, overdag overvuld met arbeidende mensen, ’s avonds en ’s nachts stil en ontvolkt. Dit verschijnsel doet zich bij iedere moderne, snelgroeiende stad voor; het wordt bevorderd door de gemakkelijke en snelle verkeersmiddelen, die de mensen ’s morgens en ’s avonds naar de stad en weer thuis brengen.
Zo spreekt men thans van city-vorming in de grote steden, daarmede het hiervoren omschreven verschijnsel bedoelend.Lit.: over het verschijnsel van city-vorming bestaat een uitgebreide literatuur; o.m. H. E. Dickinson, City, Region and regionalism (1947).
