Italiaanse stad in de provincie Vicenza, op 130 m hoogte, aan de linker oever der Brenta in een vruchtbare streek gelegen, is omringd door oude, met klimop begroeide muren met zes poorten, en door een spoorweg met Padua verbonden. De stad heeft (1945) 23 106 inw.
In de omtrek worden olijven, druiven, groenten en tabak verbouwd; ook is er enige industrie en handel. Niet ver van Bassano versloeg Napoleon I de 8ste Sept. 1796 den Oostenrijksen generaal Wurmser. Ook later is hier tussen de Fransen en Oostenrijkers herhaaldelijk gestreden, zo ook in Wereldoorlog I (Monte Grappa). Napoleon I verhief in 1809 Bassano tot een hertogdom en schonk het in 1811 aan den staatssecretaris Maret*, die aldus hertog van Bassano werd.Van de zes poorten van Bassano wordt er één toegeschreven aan Andrea Palladio*. Van kunstwaarde is de overdekte houten Brenta-brug, welke aan de ommuring aansluit en die in het volkslied een rol speelt. Op de markt bevindt zich nog een aantal oude woonhuizen met resten van vroege gevelbeschildering in Venetiaanse trant. De aan de Assunta (Maria ten hemel opgenomen) toegewijde kathedraal bezit een aantal schilderijen van Giacomo da Pon te, bijgenaamd Bassano*. Het kasteel is in het begin der 13de eeuw door den beruchten Ezzelino da Romano gebouwd.
Lit.: O. Brentano, Storia di Bassano (Bassano 1884).
