(1), eiland ten N. van Borneo, op 7° ig'N.Br.en 116° 59'O.L.v. Gr. en behorende tot Brits-Noord-Borneo.
(2), district van het regentschap Banjoewangi in de Z.O. hoek van Java, aan Straat Bali, is grotendeels een woeste, bosrijke streek met een zeer dunne bevolking. Vroeger bestond hier een machtig Hindoe-rijk. In 1646 werd dit door den sultan van Mataram onderworpen en ontvolkt door vele bewoners als slaven naar Mataram over te brengen. Tegenwoordig wordt de naam Balambangan meer in het bijzonder gegeven aan het schiereiland, dat de Z.O. hoek van Java vormt en bijna geheel wordt ingenomen door de uit kalksteen opgebouwde Goenoeng Poerwa. Hier bevinden zich de natuurmonumenten Poerwa en Djati Ikan, resp. ± 40 000 en 1950 ha groot.
Lit.: J. W. de Stoppelaar, Balambangsch adatrecht (Diss., Leiden 1927).
