(oude schrijfwijze: Agincourt) is een dorpje in het Franse dep. Pas-de-Calais, 13 km ten N.O. van Hesdin.
Koning Hendrik V van Engeland, met zijn door het beleg van Harfleur verzwakte leger, leverde op 25 Oct. 1415 tussen Azincourt en het nabijgelegen Tramecourt slag tegen een vermoedelijk drievoudige Franse overmacht, die hem de pas had afgesneden (z Honderdjarige Oorlog). De juiste cijfers van de betrokken troepensterkten zijn onmogelijk te bepalen: de opgaven variëren voor de Engelsen van 4000 - 26 000 man, voor de Fransen van 10 000 - 60 000 (of zelfs 200 000) man. Evenmin is het mogelijk het verloop van de strijd met zekerheid te reconstrueren. Het Franse ridderleger (vnl., maar niet uitsluitend, Armagnacs) onder den connétable Charles d’Albret streed, evenals bij Poitiers (1356), grotendeels te voet, met ruiterij op de flanken. Het telde slechts weinig boogschutters, van wie overigens nauwelijks gebruik werd gemaakt. De Engelse zwaargewapenden waren eveneens afgezeten en werden in front en op de flanken beschermd door hun geduchte handboogschutters, in wigvormige opstellingen, gedekt achter een versperring van puntige palen.
De slecht geleide aanval, in colonnes (de plaatselijke gesteldheid bood weinig ruimte voor ontplooiing), der ongedisciplineerde Franse ridders, belemmerd door hun wapenrusting en door het modderige terrein, stortte ineen onder de pijlen van de zeer mobiele vijandelijke boogschutters, die hen vervolgens met de blanke wapenen te lijf gingen. Onder de Franse adel werd een slachting aangericht, welke die van Grécy (1346) evenaarde: misschien 7000 doden (de ramingen lopen uiteen van 4000-11 000), w.o. de connétable, een aartsbisschop, drie hertogen en acht graven. Ook twee broeders van Jan zonder Vrees van Bourgondië (deze zelf had zich afzijdig gehouden) bevonden zich onder de gesneuvelden: Anton, hertog van Brabant, en Philips, graaf van Nevers. Vele andere aanzienlijken, wellicht 1500, geraakten in gevangenschap, o.a. Karel, hertog van Orleans. Tijdens een alarm na de slag waren nog honderden gevangenen afgemaakt.
De Engelse verliezen waren zeer gering: 113 (of zelfs 13) à 1500 man, van wie de voornaamste hertog Richard van York was. De overwinning van Hendrik V had geen onmiddellijke gevolgen, daar de koning weer naar Engeland terugkeerde.DR A. G. JONGKEES
Lit.: N. H. Nicolas, History of the battle of Agincourt (London 1827); R. de Belleval, Azincourt (Paris 1865); J. H. Wylie, The reign of Henry the Fifth, dl II (Cambridge 1919), p. 140-229, en de daar opgegeven literatuur (o.a. H. Delbrück, Gesch. der Kriegskunst III, 1907, die de Engelsen een numerieke meerderheid toekent).
