koning der Langobarden, aanvaardde in 584 het bewind na een tienjarig interregnum, voerde roemrijke oorlogen tegen zijn vijanden — Franken en Grieken in het buitenland; naar machtsuitbreiding strevende hertogen in het binnenland — en handhaafde orde en rust. Hij trad in het huwelijk met de Athanasiaanse vorstin Theodolinde, een dochter van Garibald, hertog van Beieren, die na de dood van haar echtgenoot (5 Sept. 590) huwde met Agilulf, grote invloed op de lotgevallen der Ariaanse Langobarden uitoefende en hen tot de Athanasiaanse belijdenis bracht.
Men heeft wel aangenomen, dat hij in de middelhoogduitse sage van koning Rother een rol zou spelen.Lit.: L.M.Hartmann, Gesch. Italiens im Mittelalter, II, 1 en 2 (Gotha 1900-1902); G. Romano, Le dominazioni barbariche in Italia (Milano 1909).
