(„gulden”) was de gouden munt der Romeinen. In Republikeinse tijd werden goudstukken bij uitzondering geslagen, het meest nog tijdens de burgeroorlog aan het einde der Republiek.
Woog de aureus toen nog 11 g, bij het begin van de keizertijd daalde het gewicht tot 9 g, onder Nero tot 7,25 g, hierna blijven tot het eind der 2de eeuw gewicht en gehalte voortreffelijk op peil. In de 3de eeuw treden onregelmatige veranderingen op; de aureus wordt dan zeldzaam. Constantijn de Grote vervangt hem door de solidus. Aanvankelijk met verschillende voorstellingen, krijgt de aureus in de keizertijd op de voorzijde — in den regel zeer schone — portretten van den keizer of een lid van de keizerlijke familie, op de keerzijde een symbolische voorstelling.
