(Ecclesia Apostolica) noemden de gemeenten of locaal-kerken zich, die door de Apostelen of hun naaste medewerkers waren gesticht, vnl. die te Jeruzalem, Antiochië, Alexandrië en Rome. Waar het woord in de Symbola of Geloofsbelijdenissen wordt gebruikt, verstaat men er de universele Kerk van Christus onder, die als kenmerk de apostoliciteit in haar drievoudig aspect bezit.
Dit is de dogmatische betekenis van het woord. Ook wordt de naam in een meer tijdsbepalende, historische zin gebruikt. De gehele Christelijke Kerk, gedurende de eerste eeuw van haar bestaan, heet dan de Apostolische Kerk, ter onderscheiding van de Kerk na het overlijden der Apostelen.DR G. DE GIER M.S.C.
