of (volgens de Vulgaat) Amasias („Jahwe is sterk”) is de naam van den gden koning van Juda, vgl. II (IV) Kon. 14 : 1-22; II Kron. 25 : 1-28.
De traditionele duur van zijn regering moet volgens J. Begrich worden gereduceerd tot ca 800-785 v. Chr. ; volgens Th. H. Robinson tot ca 795-786 v. Chr. Hij behoort tot de weinige koningen van Juda, wier beleid op het terrein van de godsdienst en eredienst niet wordt afgekeurd. Dit blijkt ook uit het feit, dat hij de bloedwraak niet tot het gehele geslacht der moordenaars van zijn vader Joas heeft willen uitstrekken. Een groot succes was de overwinning en onderwerping der opstandige Edomieten en de verovering van hun hoofdstad Sela. Hierdoor overmoedig geworden, daagt hij zijn neef, den veel mächtiger koning Joas van Israël, ten oorlog uit. Het gevolg is een volledig débâcle: zijn leger wordt vernietigd, zijn hoofdstad Jeruzalem veroverd en geplunderd, zelfs de tempelschatten worden geroofd; en de koning zelf wordt (vermoedelijk toch in verband met deze gebeurtenissen) in Lachis (Lakisj), waarheen hij was gevlucht, door samenzweerders achterhaald en gedood.Dezelfde naam werd gedragen door drie andere personen in het Oude Testament, van wie de belangwekkendste is de opperpriester van de tempel te Bethel, die den profeet Amos van landverraad beschuldigde en hem uit de tempel en uit het land Israël verdreef, vgl. Amos 7 : 10-17.
PROF. DR F. M. TH. BÖHL.
