(Ferrero), Ital. generaal en staatsman (Turijn 17 Nov. 1804 - Florence 15 Jan. 1878), werd bij de troonsbestijging van Karel Albert als koning van Sardinië door deze belast met de reorganisatie van het leger, die hij als minister van Oorlog (I848-’59) bewerkstelligde. In 1855 was hij bevelhebber van het Sardinische hulpkorps in de Krimoorlog en keerde als generaal terug.
Hij nam deel aan de oorlog tegen Oostenrijk in 1859. Toen Cavour zich in 1859 terugtrok (na de vrede van Zürich), aanvaardde La Marmora tijdelijk het premierschap. In 1865 was hij weer eerste minister en voerde als zodanig de onderhandelingen met Pruisen; in 1866 was hij chef van de generale staf, maar moest na de ongelukkige slag bij Custozza zijn ontslag nemen.Bibl. : Un po’ più di luce sugli eventi militari e politici dell’anno 1866 (1873, 6de dr. 1879, Duitse vert. 1874); Un episodio del risorgimento italiano (Firenze 1875).
Lit.: W. Blos, Blut u. Eisen. Die Entstehung d. Krieges v. 1866 n. d. Enthüll. L. M.’s (1874); G. Massari, II generale A. la M. (Milano 1880); L. Ghiala, Ancora un po’ più di luce sugli eventi militari e politici dell’anno 1866 (1902) ; M. Straganz, Zur Gesch. d. „Stoss-ins-Herz” Depesche (1922).
