pseudoniem van Louis Maria Albertus Kuitenbrouwer, Nederlands schrijver (Utrecht 17 Febr. 1907), was oprichter en leider van de uitgeverij De Gemeenschap, tevens redacteur van het gelijknamige tijdschrift der Katholieke jongeren; ook behoorde hij tot de oprichters van De Nieuwe Gemeenschap. Zijn lyriek doet vaak te opzettelijk en vooral te druk aan. Door zijn korte verhalen droeg hij bij tot de vernieuwing van het proza, tegen 1930.
Van zijn prozageschriften is de sociale roman Harten en brood (1933) ongetwijfeld het belangrijkste. Wegens onvaderlandse publicaties tijdens de Duitse bezetting werd hij na Wereldoorlog II veroordeeld.Bibl.: Seinen (1924); Zeiltocht (1925); Songs of Kalua (1927); Van pij en burnoes (1927, samen met Alb. Helman); De bries (1929); Weerlicht (1932); Tusschen Keulen en Parijs (1934); Alarm (1934); Jonas (1934)» Het land van de dorst (1935); Rond een blauw meer (1936).
