(1) is een term bij de verkiezing van hoogwaardigheidsbekleders in de R.K. kerk. Het betekent dan het opgeven van den eigen candidaat en het overbrengen van zijn stem op dengene, die reeds een zeker aantal stemmen heeft verkregen, opdat deze het vereiste aantal kan verwerven.
Bij de pauskeuze komt het evenwel niet meer voor.(2 krijgskunde) heet een toegang door een terrein, dat voor een aanval ongeschikt is. In het sterk doorsneden polderland zijn dit de wegen en dijken, in hoogveengebieden de voegen. In gebieden, welke zich lenen voor inundaties zijn het de wegen en dijken, die droog blijven. Zij zijn voor den aanvaller dikwijls de enige mogelijkheid om de aanval door te voeren, doch bieden grote moeilijkheden, omdat zij dwingen tot nadering en aanvallend optreden langs smalle, veelal sterk bedekte toegangswegen, waarop ontplooiing van de aanvalskrachten in de breedte niet mogelijk is. Voor den verdediger bieden accessen zeer goede gelegenheid tot verdediging in de diepte en het gebruik maken van hindernissen en mijnenvelden. Daartegenover staat, dat de bedektheid der accessen de vuuruitwerking dikwijls sterk hindert.
Accesposten
worden de in het begin van deze eeuw aangelegde duurzame versterkingen in de stelling van Amsterdam genoemd. Zij ontlenen hun naam aan het feit, dat het kleine verdedigingswerken zijn, die zijn gelegen op de accessen.
(3 militair recht) is een term, die nog voorkomt in de Regtspleging bij de Landmagt, in de Regtspleging bij de Zeemagt en in de Provisioneele Instructie voor het Hoog Militair Gerechtshof en waarmede aangeduid wordt het recht van toegang tot een op vermoeden van misdrijf in arrest gestelde. Het Reglement van Krijgstucht of Discipline voor het Krijgsvolk te Lande der Vereenigde Nederlanden van i5Mrti8i5 (buiten werking getreden op i Jan. 1923) kende voor de straffen van provoost en van kamerarrest voor officieren twee vormen, nl. „met acces” en „zonder acces”. Wie „zonder acces” gestraft was, mocht geen bezoek ontvangen en was uitgesloten van het verrichten van dienst. Dit was dus de zwaarste vorm, overeenkomende met de tegenwoordige straf van „streng arrest”.
