vermaard Arabisch reiziger (Tanger, Marokko 24 Febr. 1304 - Fez 1377), begon in 1325 zijn grote reizen, die hem door het gehele Mohammedaanse Oosten en daarbuiten tot in China voerden. Op sommige plaatsen hield hij zich langere tijd op, zoals te Delhi, waar hij tevens het ambt van kadi bekleedde.
Ook bezocht hij Constantinopel en de Indische archipel; hier bracht hij enige tijd door op Sumatra aan het hof van de sultan van Pasei, waarover hij belangwekkende notities heeft gegeven. In 1349 kwam hij eindelijk terug in zijn vaderstad Fez om vervolgens nog een reis naar binnen-Afrika, tot aan Timboektoe te ondernemen. De uitvoerige beschrijving van zijn reizen dicteerde hij aan een discipel; zij werd met een vertaling uitgegeven door C. Defrémery en B. R. Sanguinetti (4 dln, Paris 1853-1858, 3de dr. 1893).Lit.: Die Reise des Arabers I., übers. v. H. v. Miik (Hamburg 1911); Ibn Battuta, Travels in Asia and Africa 1325-1354, translated and selected by H. A. R. Gibb (London 1929).
