bn. bw. (-er, -st), niet in overeenstemming met een vaste regel: zijn studie was zo onregelmatig, dat hij niets tot stand bracht;
— (spraakk.) niet in een bepaald stelsel passende : onregelmatige werkwoorden;
— (vestingb.) van vestingen, wier fronten niet alle gelijkvormig zijn;
— grillig: een onregelmatige steenmassa; zich niet aan een vasten regel houdende : een onregelmatig kerkganger;
— bw. niet volgens een plan of regel: de voorkant van het huis was onregelmatig opgetrokken.
ONREGELMATIGHEID, v. (...heden).