1. In de verb. weerstaan aan -, weerstand bieden aan, zich verzetten tegen; in de standaardt. wel (zonder het vz. aan); (iem., iets) weerstaan; - soms bep.: de verleiding weerstaan (om -), nalaten.
Hij voelt die hand aan zijn lippen. Hij heeft nooit weerstaan ... aan een gevoel van eerbied, van berusting, van onderdanigheid, TEIRLINCK 1952, 1, 140.
Ik kan niet aan de drang weerstaan, de twee longen aan een nog nader onderzoek te onderwerpen, JONCKHEERE 1967, 33.
Als u er dan toch niet kan aan weerstaan om alles op te lossen waarom zou u uw antwoorden niet binnen sturen... U hebt kans om per rubriek winnaar bij loting te worden, Maand febr. 1977, p. 32.
2. Bestand zijn tegen.
Blanco satin - satijnlak binnen/buiten weerstaat wrijving, Shopping (ed. Gent) 12/8/1976.
