Wat is de betekenis van weerstaan?

weerstaan - Werkwoord 1. stand houden, weerstand bieden aan ♢ De oude boom verloor een paar takken, maar hij weerstond de storm opvallend goed. ♢ (Belgisch recht:) art 71 SWB: Er is geen misdrijf, wanneer de beschuldigde of de beklaagde op het ogenblik van het feit...

weerstaan - onregelmatig werkwoord uitspraak: weer-staan 1. je met succes ergens tegen verzetten ♢ zij weerstond de verleiding om een gebakje te nemen Onregelmatig werkwoord: weer-staan ik weersta ...

- weerstaan aan, weerstaan. Boekenliefhebbers maken best wat plaats vrij in hun kast, want op de Antwerpse Boekenbeurs is het moeilijk weerstaan aan het aanbod van de talrijke uitgevers, importeurs en boekhandels. - GvA, 09-11-2002. - hij kon niet aan de verleiding weerstaan, hij kon de verleiding niet weerstaan.

1. In de verb. weerstaan aan -, weerstand bieden aan, zich verzetten tegen; in de standaardt. wel (zonder het vz. aan); (iem., iets) weerstaan; - soms bep.: de verleiding weerstaan (om -), nalaten. Hij voelt die hand aan zijn lippen. Hij heeft nooit weerstaan ... aan een gevoel van eerbied, van berusting, van onderdanigheid, TEIRLINCK...

teenstaan.

v., wjerstean.

...

(we:r'sta:n) (weerstond, heeft weerstaan) 1. zich met kracht verzetten tegen: de overheid -. Syn.→: aankanten (zich). 2. vijandig gezind zijn: God weerstaat de hovaardige.

(weerstond, heeft weerstaan), weerstand bieden aan: de verleiding niet kunnen weerstaan.