insolatio, is een gevolg van langdurige bestraling door de zon, waardoor het centrum van de hersenen dat de lichaamswarmte regelt, beschadigd is en onvoldoende functionneert: de temperatuur stijgt dan snel terwijl het zweten plotseling ophoudt; de huid is warm, droog en rood; de patiënt kan een kort stadium doormaken van hoofdpijn, gevoel van ziek zijn, zwakte in de benen en abnormaal sterke aandrang tot urineren. Daarna volgen algemene verschijnselen: snelle pols, snelle ademhaling; bewusteloosheid al of niet met delirante verschijnselen; ten slotte kan de dood het gevolg zijn.
De behandeling bestaat uit afkoeling, zuurstoftoediening (in dit geval moet de zuurstof niet eerst verwarmd worden) en plasma-injectie.Lit.: Sydney Smith Forensic medicine (1949); Münch. med. W.schrift Juni 1940, No. 40. P. Duus. pag. 639; Lancet, Aug. 1949 en Nov. 1949; Br. Med. J., 21 en 28 Juni 1952; Journ.
Amer. Med. Ass., 28 Oct 1950.
