Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 18-10-2023

WETTIGING

betekenis & definitie

of legitimatie is het rechtsmiddel, waardoor natuurlijke kinderen de staat van wettig kind verkrijgen. Volgens het Ned.

B.W. is wettiging slechts mogelijk, indien erkenning heeft plaatsgehad door de vader. Als regel stelt de wet, dat kinderen, buiten huwelijk verwekt, door het opvolgende huwelijk hunner ouders worden gewettigd, wanneer zij vóór het huwelijk wettig zijn erkend of wanneer die erkenning plaats heeft bij de huwelijksacte zelf (art. 327 B.W.). Was tussen de ouders geen huwelijk mogelijk zonder koninklijke dispensatie, dan kunnen de kinderen op geen andere wijze worden gewettigd, dan door erkenning bij de huwelijksacte (art. 328). Kinderen, in overspel of bloedschande verwekt, kunnen niet worden erkend, dus ook niet gewettigd (art. 343).Naast deze wettiging door het huwelijk der ouders kent het Wetboek wettiging bij K.B.; deze kan geschieden in twee gevallen, nl.

1. indien de vader vóór of bij het aangaan van het huwelijk de erkenning verzuimd heeft, maar deze later heeft gedaan;
2. indien nadat het kind door de vader is erkend, het voorgenomen huwelijk van de ouders door de dood van een hunner onmogelijk is geworden (art. 330).

< >