is de naam van de verzamelaars en jagers uit het binnenland van Ceylon. Zij zijn nog maar zeer gering in aantal.
Het jachtwapen is de pijl en boog. De vrouwen verzamelen het plantaardig voedsel; hun werktuig is de graafstok, waarmee ze eetbare wortelen opgraven. Hun woning is een afdak van bladeren of een overhangende rots. De kleding van de mannen is een boomschors lendendoek, terwijl de vrouwen een kort katoenen rokje dragen. Zij trekken in horden, dat zijn kleine groepjes van elkaar verwante gezinnen, rond. De huwelijken zijn monogaam.
Hun religie is het animisme, waarbij vooral de geesten van de voorouders een belangrijke rol vervullen. Vermenging met en beïnvloeding door de Tamilen heeft ten gevolge gehad, dat veranderingen in dit oorspronkelijk cultuurbeeld zijn gekomen. Zo wordt thans ook primitieve landbouw bedreven, waardoor zij meer sedentair zijn geworden en ook tot het bouwen van meer permanente hutten zijn overgegaan.Lit.: P. en F. Sar as in, Ergebnisse naturwissenschaftlicher Forschungen in Ceylon (1892); C. G. en Br. Seligmann, The Vedda’s (1911).
Wedda-achtigen
term waarmee men mensen aanduidt, die naar hun lichamelijk voorkomen met de Wedda’s overeenkomen. Wedda-achtigen vinden wij in Zuid- en Oost-Azië en Indonesië. Bij sommige volken (Senoi, Sakai, Toala enz.) is het type zeer algemeen, terwijl het bij andere sporadisch voorkomt (in Japan, bij de Aino’s, Dajaks enz.).
