is het niet, niet tijdig of niet behoorlijk nakomen van een verbintenis uit overeenkomst door de schuldenaar, zonder dat hij zich op overmacht kan beroepen. Dit in gebreke zijn van de schuldenaar brengt in geval het betreft de verbintenis om een bepaalde zaak te geven mede, dat deze vanaf het ogenblik van zijn wanprestatie voor zijn risico is, en als algemeen gevolg dat hij verplicht is om de schade door zijn wanprestatie voor de schuldeiser ontstaan, te vergoeden.
In geval van niet-tijdige nakoming kan dus de schuldeiser nakoming der verbintenis vorderen en bovendien vergoeding van de schade door de niet-tijdige nakoming geleden (z ingebrekestelling en schade).Bij wederkerige overeenkomsten, dat zijn die waaruit voor beide partijen verplichtingen voortvloeien, kan bij wanprestatie van een der partijen door de andere ontbinding der overeenkomst in rechten worden gevorderd (art. 1302 B.W.).
De wanprestatie is bij deze overeenkomsten door de wet als een ontbindende voorwaarde beschouwd. Indien echter deze ontbindende voorwaarde niet in de overeenkomst is uitgedrukt, d.w.z. wanneer niet uitdrukkelijk is vermeld dat bij in gebreke zijn van een der partijen de ontbinding der overeenkomst gevraagd kan worden, staat het de rechter vrij, om, naar gelang der omstandigheden, aan de nalatige schuldenaar, op zijn verzoek, een termijn te gunnen van ten hoogste een maand, om alsnog aan zijn verplichtingen te voldoen (terme de grâce).
Voor de verdere gevolgen van wanprestatie Z executie.
PROF. MR H. R. HOETINK
Lit.: W. Ruitinga, Ontbinding van overeenkomsten wegens wanpraestatie naar Nederl. en Fransch recht, diss. Amsterdam (1936); A. Pitlo, Verbintenissenrecht (3de dr., 1952).
