van 6-19 Juli 1553 koningin van Engeland (Broadgate 1535-Londen 12 Febr. 1554), was de dochter van Henry Grey en Lady Frances Brandon. Haar vader was markies van Dorset en werd in 1551 hertog van Suffolk (na de dood van zijn schoonvader).
Hij bezat in het laatste jaar van Eduard VI vrij veel invloed aan het hof. Jane’s moeder was de dochter van de hertog van Suffolk en Maria Tudor, een zuster van Hendrik VIII. Op deze afstamming berustten haar aanspraken op de troon van Engeland na Eduard VI. Jane kreeg een uitstekende opvoeding en werd geroemd om haar buitengewone talenkennis.
Reeds Edward Seymour, hertog van Somerset, maakte plannen haar te doen huwen met de koning, maar na diens dood werd John Dudley, hertog van Northumberland, de invloedrijke regent. Deze bewerkte haar huwelijk met zijn zoon Dudley (1553) en wist tevens Eduard te bewegen bij testament zijn zusters van de opvolging uit te sluiten (als uit onwettige huwelijken gesproten) en Jane Grey daarvoor aan te wijzen. Zeer tegen haar zin nam zij na de dood van de koning (6 Juli 1553) de kroon ook aan, maar reeds 19 Juli legde zij haar weer neer, toen haar vader op niemands sympathie bleek te kunnen rekenen en het leger zich tegen Northumberland verklaarde. Maria, de dochter van Hendrik VIII, werd als koningin erkend en alle schuldigen in de Tower opgesloten.
Northumberland werd onmiddellijk ter dood gebracht, de executie der anderen uitgesteld. Jane’s vader wist zich zelfs met Maria te verzoenen, maar deed al gauw weer mee aan een oproer, waarop hij, zijn dochter en haar echtgenoot in de Tower onthoofd werden.Lit.: N. H. Nicolas, The literary remains of Lady Jane Grey (1825); Ph. Sidney, Jane the queen (1900); I.
A. Taylor, Lady Jane Grey and her times (1908); R. P. B.
Da vey, The nine days’ queen, Lady Jane Grey and her times (1909); H. Walser, Die Königin von neun Tagen (1935).