(Gr. = dienaren, nl. van God) is de naam van een alleen uit Philo Judaeus bekende ascetische kring van Joodse oorsprong. In de nabijheid van Alexandrië leefden zij in isolement bij het meer Mareotis.
Zij namen daarbij een eigen eredienst in acht, waarbij de nacht van de 49ste op de 50ste dag een gemeenschappelijke maaltijd medebracht met cultische zang en dans.Eusebius, Kerkgesch. II 16, 17, ziet in hen discipelen van Marcus, d.w.z. Christenen. De „echtheid”, d.w.z. de juistheid der toeschrijving aan Philo als auteur van het boekje De vita contemplativa, wordt steeds meer aanvaard. Een soort monastische samenleving van Joodse vrouwen op heidense bodem moge door Philo met „filosofische” en ascetische modekleuren versierd zijn, als verweer tegen de „onreinheid” der heidense maatschappij is zij aannemelijk. Dat deze geest zich ook elders dan in Egypte individueel openbaarde onder Joden der diaspora, kan heel wel waar zijn.
