in de Griekse mythologie zoon van Aiolos en stichter van Ephyra, dat later gelijkgesteld werd met Korinthe, voorgesteld als de sluwste aller mensen. Hij wist Autolykos, Hermes’ zoon, die zijn koeien van zwart in wit veranderde en ze zo ongemerkt stal, te ontmaskeren door zijn runderen van een teken onder de hoeven te voorzien.
Hij nam de Dood gevangen, toen deze hem haalde; en toen de Dood, door Ares bevrijd, weer tot hem kwam, beval hij zijn vrouw zijn lijk niet te begraven. Hades stond hem daarop toe op de aarde te vertoeven tot hij zijn vrouw had gestraft, hetgeen hij wijselijk niet deed, zodat hij verder leefde, tot hij van ouderdom stierf. Hij is de figuur uit het sprookje, die „zelfs de duivel (de dood) bedriegt”. In de Onderwereld moest hij tot straf voor de een of andere boze daad een rotsblok de berg oprollen, dat telkens terugviel als hij bijna de top had bereikt (Sisyphos-arbeid = vruchteloze arbeid). Odysseus werd wel zijn zoon genoemd.
