of scrofulotuberculose is een oude, langzamerhand in onbruik rakende naam voor een ziektebeeld bij kinderen, dat berust op de combinatie van tuberculose met een aangeboren, erfelijke neiging tot vocht afscheidende ontstekingen van huid en slijmvliezen (exsudatieve diathese). Dergelijke kinderen hebben meestal tuberculose van bronchiale lymphklieren en bovendien eczeem in het gelaat, ontstekingen van oogleden en bindvliezen, waardoor zij lichtschuw zijn, klierzwellingen aan de hals en elders, zwellingen van het lymphatische weefsel in de keel en chronische neusontsteking.
De gezwollen bovenlip en hals en de kleine oogspleten doen enigszins denken aan een varkenssnuit, vandaar de naam (Lat.: scrofa = varken). Zij hoesten veel, hebben vaak oorontstekingen en tuberculeuze huidafwijkingen.
Scrofuloderma is verwekende huidtuberculose. Ook been- en gewrichtstuberculose komt er nogal eens bij voor. Het ontstaan van scrofulose wordt in de hand gewerkt door slechte hygiënische omstandigheden en onvoldoende voeding. De behandeling is gericht op verbetering hiervan en berust overigens op dezelfde grondslagen als die van tuberculose in het algemeen.
