Nederlands oriëntalist (Leiden 21 Febr. 1820 - 29 Apr. 1883), werd in 1850 buitengewoon en in 1857 gewoon hoogleraar in de geschiedenis te Leiden. Hij gaf een reeks geschriften uit, die destijds veel nieuw licht verspreidden over de geschiedenis van de Arabieren in het N.W. van Afrika en in Spanje, al is zijn Cid-opvatting thans door R.
Menendez Pidal achterhaald.Bibl.: Dictionnaire détaillé des noms des vêtements chez les Arabes (1845, met goud bekroond); Scriptorum Arabum loei de Abbasidis (3 dln, 1846-1863); Recherches sur Phistoire et la littérature d’Espagne pendant le moyen-âge (1849, 2 dln, 3de dr. 1881) ; Histoire des Musulmans d’Espagne jusqu’à la conquête d’Andalousie par les Almoravides (4 dln, 1861 ; nieuwe uitg., bezorgd door E. Lévi Provençal, Leiden 1931, Duitse vert. 1874, Sp. vert. 1887, 4 dln i930-’32, Eng. vert. 1913); Catalogus codicum orientalium bibliothecae Lugduno-Batavae (alleen dl i en 2, 1851); Het Islamisme (1863, 3de dr. 1900, Fr. vert. 1879); De Israëlieten te Mekka (1864); met De Goeje: Edrîsî, description de l’Afrique et de l’Espagne, texte arabe, traduction, notes et glossaire (1866) ; met Engelmann: Glossaire des mots espagnols et portugais, dérivés de l’arabe (2de dr., 1869); Supplément aux dictionnaires arabes (2 dln, 1877-1881, 2de dr. 1927)-
Lit.: L. de Hartog in: Mannen van beteekenisXV, 7 (Haarlem 1884); M. J. de Goeje in het Jaarb. d. Kon. Ac. v. Wet. (1883) ; G. J.
Dozy, De familie D. (1911); J. Nat, De studie v. d. Oostersche talen in Nederland i. d. 18de en 19de eeuw (Purmerend 1929, blz. 148 vlg.).
