Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

RECHTE KLIMMING

betekenis & definitie

(Latijn : ascensio recta) van een ster is de boog van de hemelaequator, gemeten van het punt Ram* af in oostelijke richting tot aan het snijpunt van de hemelaequator met de halve grote cirkel door de ster loodrecht op de hemelaequator (de rechte klimming van een punt op de hemelbol is dus het analogon van de geografische lengte van een plaats op aarde). Zovele malen als de rechte klimming van een ster 15° bedraagt, zovele uren (gemeten in sterrentijd*) zal die ster later in het Z. staan (culmineren) dan het punt Ram.

Men rekent nu de sterrendag te beginnen op het ogenblik, dat het punt Ram culmineert. Een ster met een rechte klimming van t x 15° zal dus om t uur sterrentijd culmineren. In verband hiermede is het gebruikelijk de rechte klimming van een ster uit te drukken in tijdmaat, in plaats van boogmaat. De rechte klimming van een ster is veranderlijk, ook indien de ster zelf ten opzichte van de hemelbol geen beweging heeft. Dit is een gevolg van de beweging van het punt Ram langs de ecliptica.

< >