Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

RECHTE LIJN

betekenis & definitie

of rechte (in de projectieve meetkunde straal genoemd) is een der grondbegrippen van de meetkunde, dat oorspronkelijk aan physische begrippen ontleend is (z Euklides en meetkunde), en daarom vroeger meestal gedefinieerd werd als de kortste lijn, die twee punten verenigt. Deze definitie brengt echter grote theoretische moeilijkheden mede en is daarom in onbruik geraakt.

Volgens de nieuwere opvattingen wordt niet de rechte lijn afzonderlijk, doch het gehele stelsel rechte lijnen in het platte vlak of in de ruimte gedefinieerd en wel uitsluitend door de daaraan toegekende axioma’s, of wel, van het standpunt der analytische planimetrie, de term rechte lijn enkel gebezigd als kenwoord voor de vergelijkingen van de eerste graad in de coördinaten. Voorts z merkwaardige punten en rechten van de driehoek.

< >