(of Torrigiani), Italiaans beeldhouwer en schilder (Florence 24 Nov. 1472 - Sevilla Juli of Aug. 1528), was een kunstenaar wiens begaafdheid door zijn rusteloosheid niet tot volle ontwikkeling is gekomen. Zijn werk heeft sterk naturalistische tendenties.
Vasari roemde hem als tekenaar en voorts was hij een goed portrettist. Hij was leerling van Bertoldo di Giovanni, maar moest na een twist met Michelangelo, waarbij hij diens neus verbrijzelde, het land verlaten en zwierf door Europa. Zijn bekendste werken zijn het grafmonument van Margaretha Beaufort, gravin van Richmond en Derby (de moeder van Hendrik VII), en dat van deze zelf en zijn gemalin Elizabeth van York in de Westminster Abdij te Londen (1518). Ondanks opdracht voor het graf van Hendrik VIII ging hij naar Spanje, waar zijn beste werk de knielende Hieronymus is (Museum te Sevilla). In handen van de inquisitie gevallen, stierf hij de hongerdood. Van zijn overig werk is veel verloren gegaan.Lit.: A. E. Brinckmann, Barockskulptur (Potsdam 1919); Esdaile, Eng. Church-monuments 1510 to 1840 (London 1946).
