Frans politicus (Nantes 2 Dec. 1846-Parijs 10 Aug. 1904), was aanvankelijk advocaat te Rennes. In 1879 werd hij lid der Kamer van Afgevaardigden en voegde zich bij de Republikeinse Unie.
Van 1881-1882 en 1883-1885 was hij minister van Binnenlandse Zaken. In 1894 werd hij senator. Van 1899-1902 trad hij op als leider van een kabinet van republikeinse verdediging, waarin ook voor het eerst een socialist (Millerand) zitting nam. Het ministerie Waldeck-Rousseau wist het door de Dreyfus-affaire geschokte land zijn rust te hergeven. Onder zijn bewind begon de strijd tegen het kerkelijk onderwijs (Wet op de Verenigingen van i Juli 1901), die onder een volgend ministerie leiden zou tot een algehele breuk van de Franse staat met de Roomse kerk.Bibl.: Discours parlementaires (1889); Associations et congrégations (1901); La défense républicaine et sociale (1902); Politique française et étrangère (1903); Pour la république 1883-1903 (1904); L’état et la liberté (2 dln, 1906).
Lit.: G. Deschamps, W. orateur et homme d’état (1905); Leyret, W. et la troisième République 1869-1889 (1908); L. Barthou, W. (1932).
