Nederlands ontdekkingsreiziger (Schiedam 5 Mei 1882), werd in 1919 gezantschapsattaché te Stockholm, in 1931 consul-generaal der Nederlanden te Calcutta, in 1938 gezant te Ankara en Istanboel, in 1940 te Kopenhagen, in 1945 te Pretoria en was ten slotte 19481950 ambassadeur te Moskou. Reeds vroeg ontwikkelde hij zich tot een bekwaam Alpinist en nam in 1922 het door Wereldoorlog I stilgelegde exploratiewerk in de Karakorum op; bij deze reis, in gezelschap van zijn echtgenote jkvr.
Jeanette Hooft (Fulham, Middlesex, 18 Juni 1888-Ankara 16 Sept. 1939) en enige Zwitserse gidsen, werden vele 5000-6000 m hoge toppen beklommen en enkele onbekende gletsjers in het gebied tussen de Nubra en Shyok-rivier in kaart gebracht. In 1925 volgde een 2de expeditie, vooral in het gebied der Hunza-rivier; daarbij ontdekte men de Batura-gletsjer, de langste van het gehele gebergte (58 km). Bij de 3de expeditie (1929-^0), in samenwerking met J. A. Sillem en dr R. Wyss, verkende men de zijdalen van de Nubra, overwinterde in Jarkand en trok in 1930 naar het Shyok-gebied, waarvan toen de zijdalen zoveel mogelijk in kaart werden gebracht.
Bij een 4de reis, wederom naar het Shyok-gebied (1935), werd vooral het Shaksgam-dal onderzocht. Visser besteedde vooral aandacht aan de beweging der gletsjers en ontwikkelde zich gaandeweg tot een voortreffelijk glacioloog. In 1933 werd hij doctor h.c. van de Universiteit te Innsbruck.Bibl.: Boven en beneden de Sneeuwgrens (Utrecht 1910); Winter in de Alpen (Schiedam 1912); Op en om de Mont-Blanc (Rotterdam 1916); Naar Himalaya en Karakorum (Rotterdam 1923, met bijl. 1925); Naar Onbekend Midden-Azië (Rotterdam 1926); Zwischen Karakorum und Hindukush (1927); (met J. Visser-Hooft) Amongst the Karakorum Glaciers (1927); Door de bergwoestijnen van Azië (Rotterdam 1931); (met J. Visser-Hooft) Wissensch. Ergebnisse d. niederland. Expeditionen i. d. Karakorum (2 dln, Leipzig 1934-1938); Langs de Noordelijke flanken van de Karakorum (Rotterdam 1936); Mijn indrukken uit de Sovjet-Unie (Amsterdam 1952).
