Nederlands letterkundige en wijsgeer (Rotterdam 17 Juni 1778 - Genève 28 Juli 1839), hoogleraar in de geschiedenis, de oudheidkunde, de welsprekendheid en de Griekse taal te Utrecht (1803-1839), aanhanger der common-sense filosofie, beïnvloed door Plato en Fr. Hemsterhuis.
Van het Duitse idealisme was hij afkerig; hij stond een humaniteitsideaal in de zin der 18de eeuw voor. Op de opkomende Groningse theologische school en op de Leidse godgeleerden heeft hij invloed uitgeoefend; zijn leerlingen noemden hem de „Praeceptor Hollandiae”.Bibl.: Diatribe in civitates antiquas (1817); Initia philosophiae Platonicae (3 dln, 1827-1836); Brieven over den aard en de strekking van het Hooger Onderwijs (1829 enz.; Duits: 1830); De Socratische school of wijsbegeerte voor de negentiende eeuw (4 dln, 1834-1839; 3de dr. 1860; Duits: 1838); De school van Polybius of geschiedkunde voor de negentiende eeuw (1841).
Lit.: A. J. Lakke, Ph. W. v. H. (1908); J. D.
Bierens de Haan, Ph. W. v. H. (Alg. Ned. T. v. Wysbeg. Oct. 1941).
