Vlaams componist (Harelbeke bij Kortrijk 17 Aug. 1834 - Antwerpen 8 Mrt 1901), gaf reeds vroeg blijken van een ongemene aanleg voor de muziek, bezocht van 1851-1855 het conservatorium te Brussel, behaalde de Prijs van Rome en kwam daardoor in de gelegenheid, elders zijn studies voort te zetten. Hij begaf zich eerst naar Duitsland en vervolgens naar Parijs.
In zijn vaderland teruggekeerd, werd hij de opwekker van de nationaal -Vlaamse muziekbeweging en van 1867 directeur van de verruimde en — op zijn eis — vervlaamste muziekschool te Antwerpen.Benoit behoort tot de Vlaamse Romantiek, en is tot dusver wel de meest populaire Vlaamse toonkunstenaar. Hij heeft het volk Vlaamse liederen Ieren zingen. Door zijn krachtig streven naar een eigen Vlaamse toonkunst geldt hij onder de Vlamingen als een nationale grootheid; hij heeft inderdaad onschatbaar veel tot de ontwikkeling van de Vlaamse muziek en tot de versterking van het Vlaams-nationaal bewustzijn in zijn land bijgedragen. Zijn muziek verraadt naast populaire eigenschappen tevens kentekenen van een geniaal temperament.
Werken: Te Deum (1863); Requiem (1863). Oratoria en koorwerken: Lucifer (1866); De Schelde; De Rijn (1889) : De Oorlog; Vlaanderen’s Kunstroem (Rubens cantate) (1877); Antwerpen (1877); Hucbald (1880); De Wereld in (Kindercantate) ; Muze der Geschiedenis (1880); Verder muziek bij: Charlotte Gorday en bij van Goethem’s Willem de Zwijger (1876). Jongfrou Kathelijne (voor alt-solo en orkest): een piano- en een fluitconcert. Opera’s: Het dorp in ’t gebergte; Tsa; Pompeja (1898). Liederen en werken voor piano, orgel enz. Hij schreef ook vele studies over nationale muziek in de Vlaamse Kunstbode.
Lit.: biografieën door Jan Blockx, Gonst. Stoffels, Pol de Mont. Voorts: Lod. Mortelmans, P. B., bijdrage t. d. kennis zijner personaliteit (de Nieuwe Gids); J. Sabbe, Peter Benoit (1902) ; Gedenkboek Oct. 1910; H.
Baccaert, P. B., een kampioen der Nationale Gedachte (Antwerpen 1919); A. Pols, P. B.’s leertijd (1934); Fl. van der Mueren, Benoit (1935); A. Gorbet, P. B. (1943).
