Grieks admiraal en president (Hydra 14 Apr. 1855-Athene 22 Aug. 1935), studeerde aan de Cadettenschool (Dokimoi) op de Piraeus. Bij het begin van de Balkanoorlog (1912) bezette hij het eiland Lemnos en verhinderde daardoor dat versterkingen langs de Aziatische kust Turkije zouden bereiken.
Vervolgens versloeg hij de Turkse vloot voor Kaap Hellé (schiereiland Gallipoli), waarop zij de Dardanellen invluchtte. Toen de Turkse schepen weer uitvoeren, versloeg hij hen, alle drie kruisers buiten gevecht stellend. Zo bleef hij meester van de Aegeïsche Zee en het leger had nu vrij spel. Gedurende Wereldoorlog I stelde hij zich, toen koning Constantijn en de premier Venizelos het oneens waren, aan de zijde van laatstgenoemde en maakte deel uit van de regering van Saloniki (1917-1919). Hij was tweemaal regent: na de dood van koning Alexander (1920; en na de verwijdering uit Athene van koning George II (1923). Van de jonge Republiek was hij de eerste president (1924-1929, uitgezonderd tijdens het incident van generaal Pangalos in 1926.
