(Turkse uitspraak van de Arabische naam Othman), naam van drie Turkse sultans.
Osman I, of Osman Ghazi, stichter van de dynastie der Osmanen. De berichten over zijn persoon en zijn regering hebben een overwegend legendarisch karakter. Hij moet in de tweede helft van de 13de eeuw geboren zijn als zoon van Ertogroel, hoofd van een clan van half-nomadische Turken, die leefde in het dal van de Kara-Su in Bithynië, op de grenzen van het Byzantijnse en het Seldjoekische gebied. De zwakheid der beide rijken (het Seldjoekenrijk was door de Mongoleninvallen zwaar geteisterd) vergunde Osman een aantal Byzantijnse burchten in te nemen, waardoor hij ca 1290 zich als een onafhankelijk vorst kon gedragen. Daarna breidde hij zijn gebied naar het N. uit, waar hij enkele malen Byzantijnse troepen versloeg. Kort vóór of na zijn dood vielen daardoor Nicaea en Broessa de Turken in handen.
