Westduitse stad in het Land Hessen met (1951) 92300 inw. (1939 87860; 1945 66 300), van wie 50 pct Evang., 35 pct R.K. en 15 pct andersdenkenden, is gelegen aan de Main, ten O. van Frankfort op een spoorwegkruispunt naar Frankfort, Mainz en Hanau. Het bezit het in 1572 gebouwde kasteel van de graven van Isenburg en heeft een uitgebreide industrie (lederwaren, schoenen, machinerieën, metaalwaren, chemische producten, bekledings- en rookartikelen).
Offenbach bezit ook een minerale (natron-lithium-) bron.Offenbach wordt reeds in 970 vermeld. In 1257 verviel de stad aan de heren von Falkenstein in de Taunus, in 1419 aan de heren von Sayn, in i486 aan de graven von Isenburg-Büdingen en in 1816 aan Hessen-Darmstadt. Lange tijd (begin 16de eeuw) was het de residentie van de vorsten van Isenburg-Offenbach-Birstein. Zijn industrie dankt Offenbach aan Franse refugié’s uit de 17de en het begin der 18de eeuw. In Wereldoorlog II werd de stad door luchtaanvallen ernstig beschadigd. Het aantal gebouwen en woningen (1939 =100 pct) bedroeg in 1945 65 resp. 75 pct, in 1951 84 resp. 87 pct.
Lit.: O.a Main, bearb. v. O. Sander (1929); R. Müller, Die industrielle Entwicklung O.’s (1932).
