in het Arabisch Abu Harun Musa, Hebreeuws-Arabisch dichter (Granada 1070 - 1139), geboren uit een vooraanstaand en rijk Joods geslacht, ontving een alzijdige opvoeding en verwierf een grondige kennis der Hebreeuwse en Arabische taal en literatuur. Met volle teugen genoot hij in zijn jonge jaren van het leven en bezong er de heerlijkheid van.
Zijn gedichten over de schoonheid der natuur, over vriendschap en de liefde voor de vrouw, onderscheiden zich door hun gloedvolle bewoordingen en volmaaktheid van vorm. Het werk Tarsjisj of Anak bevat 1210 verzen en getuigt van zijn meesterschap over de taal en het beheersen van de verstechniek. Hij was echter meer bekend door zijn religieuze en boetegedichten, waarvan verschillende in het Joodse gebedenboek opgenomen zijn, dan door zijn wereldlijke poëzie. Van daar zijn bijnaam „Hassalach”. Uit literair-critisch oogpunt is zijn werk in het Arabisch Kitab al Muchazara weal-Mudakara (vertaald in het Hebreeuws onder de titel „Sjirath Israël”) van groot belang, dat over de dichtkunst in het algemeen en de Hebreeuwse in het bijzonder handelt. Het bevat tevens een overzicht van de Hebreeuwse dichters tot zijn tijd. Hij schreef ook o.a. een wijsgerig boek Aroegath-habosem genaamd.
