Spaans componist (Cadiz 23 Nov. 1876 - Alta Grazia (Argentinië) 14 Nov. 1946), ontving de eerste muzieklessen van zijn moeder, studeerde te Madrid bij Felipe Pedrell en verwierf in 1905 met zijn opera La Vida Breve een prijs uitgeschreven door de Koninklijke Academie voor Schoone Kunsten. De opera te Madrid wilde het werk niet uitvoeren.
Ondanks materiële moeilijkheden trok De Falla in 1907 naar Parijs, waar hij bevriend raakte met Debussy, Dukas en Ravel, doch eerst in 1913 verwierf hij algemene erkenning na het succes van de uitvoeringen van La Vida Breve door de Opéra-comique te Parijs, waarmee ook een betere materiële toekomst voor hem geopend werd.Na het uitbreken van Wereldoorlog I keerde hij terug naar Spanje en vestigde zich te Granada.
Hier wijdde hij zich rustig aan de compositie van de balletten en theaterstukken, die zijn naam in de muzikale wereld een bijzondere betekenis gaven.
In 1938 werd hij, ondanks zijn slechte gezondheid benoemd tot president van de phalanx van nationale Spaanse musici. Zijn meditatieve en mystieke persoonlijkheid was hiertoe weinig geschikt. Onopvallend verdween hij een jaar later van deze post en leefde verder in ascetische afzondering in Argentinië. Van zijn laatste levensjaren, zowel als van zijn laatste werk is weinig bekend geworden. Het oratorium Atlantida voor soli, koor en orkest, waaraan hij reeds in 1928 werkte en dat voltooid schijnt te zijn, is bijv. gedrukt noch uitgevoerd.
Werken. Opera’s: La Vida Breve; Fuego Fatuo (gebaseerd op muziek van Chopin, niet uitgevoerd); het marionettenspel El Retablo de Maese Pedro. Balletten: El Amor Brujo; El Sombrero de Tres Picos. Oratorium: Atlantida. Voor orkest: Noches en los Jardines de Espana (piano en orkest); Homenajes; dansen uit La Vida Breve, El Amor Brujo en El Sombrero de Tres Picos. Kamermuziek: Psyché, voor mezzo-sopraan, fluit, hobo, klarinet, harp, viool en cello; Concerto voor clavecimbel, fluit, hobo, klarinet, viool en cello; voor piano: vier Spaanse dansen, Fantasia Baetica, en kleinere stukken, waaronder bewerkingen van fragmenten uit theaterstukken en van zijn liederen; liederen, o.m.: Siete Canciones populares españolas.
Lit.: Gilbert Chase, M. d. F., in The intern. Cyclopedia of Music and Musicians (New York 1946); Roland Manuel, M. d. F. (1930); J. B. Trend, M. d. F. and Spanish music (New York 1935).
