president van de republiek Chili van 18 Sept. 1841 tot 18 Sept. 1851, nam — geboren in 1798 — nog zeer jong deel aan de vrijheidsoorlog tegen Spanje en bleef daarna in dienst bij het leger. In 1838 was hij opperbevelhebber in de oorlog tegen Peru en bezette Lima.
Onder zijn voorzitterschap werd de orde gehandhaafd, wat in vorige jaren veel minder het geval was geweest. Een universiteit werd gesticht, evenals een normaalschool voor leraars en onderwijzers, waarvan de eerste directeur Sarmiento was, de latere voorzitter van Argentinië. De hogere vakschool, het nationaal muziekconservatorium en de zeevaartschool te Valparaiso ontstonden in dezelfde periode. Een intellectuele vernieuwing ging daarmee gepaard, waarvan de liberaal Lastarria de voornaamste leider was.
Het parlementarisme gaf aanleiding tot interessante debatten in de Kamer. Een overeenkomst met Engeland bevorderde de aflossing van de staatsschuld. De Straat van Magalhaes werd bezet: Chili stichtte er de haven Punta Arenas. Stoombootlijnen voor de kustvaart kwamen tot stand, evenals de spoorweg van Caldera naar Copiapo, de eerste van Zuid-Amerika.
De lijn van de hoofdstad, Santiago, naar Valparaiso werd begonnen en in Zuid-Chili werd de Duitse immigratie een element van economische vooruitgang. Dit alles verklaart, dat bij het einde van zijn eerste presidentschap in 1846, Bulnes herkozen werd voor een tweede vijfjarige periode.
PROF. DR C. VERLINDEN
Lit.: Barros-Arana, Un decenio de la historia de Chile, 1841-1851 (2 dln, Santiago 1905).
